قال الله تبارک و تعالی:
لهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ ۖ وَالَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِهِ لَا یَسْتَجِیبُونَ لَهُم بِشَیْءٍ إِلَّا کَبَاسِطِ کَفَّیْهِ إِلَی الْمَاءِ لِیَبْلُغَ فَاهُ وَمَا هُوَ بِبَالِغِهِ ۚ وَمَا دُعَاءُ الْکَافِرِینَ إِلَّا فِی ضَلَالٍ (الرعد: ۱۴) ۞
ترجمه:
----------
دعوت حق (و دعای مستجاب) از آن اوست. و کسانی را که (مشرکان) غیر از او می خوانند، (هرگز) به دعوت آنها پاسخ نمی گویند. آنها همچون کسی هستند که کفهای (دست) خود را به سوی آب می گشاید تا آب به دهانش برسد، و هرگز نخواهد رسید. و دعای کافران، جز در ضلال (و گمراهی) نیست.
نکته:
تا انقطاع کلی تحقق نیابد، اجابت هم حاصل نشود.
حتی در دعا به خود دعا نباید اعتماد نمود بلکه به مدعو که ذات اقدس الهی است باید توجه کرد.
✍ محمد علی فتحی
#مؤسسه_فرهنگی_تبلیغی_ندای_عصر