محمد علی فتحی

پایگاه خبری رسانه حاج فتحی، پاسخ به مسائل شرعی، مشاوره، استخاره

محمد علی فتحی

پایگاه خبری رسانه حاج فتحی، پاسخ به مسائل شرعی، مشاوره، استخاره

محمد علی فتحی
طبقه بندی موضوعی
پاسخ های استاد

سؤال:

موی گربه چه حکمی دارد؟ اینکه می‌گویند موی گربه نماز ندارد آیا صحیح است؟ چرا؟


 جواب به سؤال را با توجه به نظر کراشناسان اسلام کوئیست  تقدیم می داریم:


اگر منظور از سؤال این است که موی گربه از نظر فقهی چه حکمی دارد؟ باید گفت که در میان حیوانات تنها سگ و خوکی که در خشکی زندگی می‌کنند، نجس هستند.[1] از این رو، گربۀ زنده و موی آن، پاک است، بله فضولات[2]آن، نجس است و این اختصاصی به گربه ندارد، بلکه فضولات هر حیوانی که حرام گوشت است و خون جهنده داشته باشد، نجس است[3] و گربه هم یکی از آن حیوانات است. البته گربه ای که مرده، چون از مردار محسوب می‌شود اجزایی از آن که دارای روح است، نجس است و موی گربه هم چون دارای روح نیست، نجس نیست.[4]
اما نسبت به نماز، باید گفت که لباس نمازگزار نباید از اجزای حیوان حرام گوشت باشد. بدیهی است که گربه از حیوانات حرام گوشت بوده و اکثر مراجع تقلید فرموده‌اند: حتی اگر مویى از آن حیوان همراه نمازگزار باشد نماز او باطل است.[5]
البته آیت الله سیستانى در این باره می‌گویند: هر چند موی حیوان حرام گوشت نباید در بدن و لباس نمازگزار باشد، ولی وجود یک موى حیوان، برای نمازش ضرر ندارد.[6]
اما دربارۀ رطوبت حیوان حرام گوشت همۀ مراجع تقلید فرموده‌اند:
اگر آب دهان یا بینى یا رطوبت دیگرى از حیوان حرام گوشت؛ مانند گربه بر بدن یا لباس نمازگزار باشد، چنانچه تر باشد نماز باطل و اگر خشک شده و عین آن برطرف شده باشد، نماز صحیح است.[7]
در هر حال این احکام مزبور از فتاوای مشهور شیعه است که برگرفته از روایات معصومین(ع) می‌باشد، از جمله دو روایت زیر:
الف. امام صادق (ع) از پیامبر اکرم (ص) نقل می‌کند که حضرت فرمودند: «هر حیوانى که حرام گوشت است، نماز خواندن همراه با پشم، مو، پوست، بول، سرگین، شیر، و یا هر جرم‏ دیگرى که از بدن آن حیوان باشد، فاسد و باطل خواهد بود. خداوند نماز او را نمى‏پذیرد، مگر این که با جامه دیگرى نماز بخواند که از حیوان حلال گوشت برآمده باشد».[8]
ب. راوی می‌گوید: در نامه‌ای برای امام جواد(ع) نوشتم: « گاهی بر لباسم پشم یا مویی از حیوان حرام گوشت می‌افتد..، حضرت در پاسخ نوشتند: نماز خواندن در چنین لباسی جایز نیست».[9]
البته هر چند برخی از این روایات دارای سندی ضعیف هستند، ولی فتوای مشهور شیعه، این ضعف سند را جبران می‌نماید.



[1] . امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده: بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج1، مسأله 105، ص 75، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ هشتم، 1424ق.
[2] . ادرار و مدفوع.
[3] . توضیح المسائل (محشّی)، ج 1، مسأله 84، ص 68.
[4] . همان ، مسأله 88 و 89، ص 70.
[5] . همان ، مسأله 824، ص 460.
[6] . همان، مسأله 824، ص 460.
[7] . همان، مسأله 825 ، ص 460.
[8]. کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق، الکافی، ج‏3، ص 397، بَابُ اللِّبَاسِ الَّذِی تُکْرَهُ الصَّلَاةُ فِیهِ، ح 1، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، 1407 ق.
[9]. شیخ طوسى، محمد بن الحسن، تهذیب الأحکام، ج‏2، ص209، ح 819، دار الکتب الإسلامیه، تهران، چاپ چهارم، 1407 ق.

نظرات  (۱)

سلام
وبلاگم رو بهتون معرفی می کنم و شما رو به دیدن از وبلاگم دعوت می کنم. خوشحال میشم تشریف بیارید و در خصوص آخرین پستم نظر بدین
ممنون
کافیه سرچ کنین"وب نوشته های یک مهندس"
پاسخ:
سلام مهندس جان
وبلاگتون قشنگه.
به امید موفقیت بیشتر

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی