محمد علی فتحی

سخن گفتن سر انسان را آشکار می کند و هرآنچه شخص باشد را بر دیگران ظاهر می کند.

سخن گفتن اگر نباشد شخص نمی تواند حاجات خود را بیان دارد وبه تبع آن با مشکلات زیادی مواجه می شود.

استفاده درست از این نعمت الهی شکرگزاری آن محسوب می شود.آنکه زبان را بر ناسزاگویی باز می کند کفران نعمت زبان کرده است.

به این روایت توجه بفرمائید:

امیر مؤمنان علىّ عَلَیْهِ السَّلَامُ به نقل از رسول خدا صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ فرمود:

همانا خداوند متعال بهشت را بر هر فحش دهنده بدزبانِ بى‏شرمِ کم حیایى که باکى ندارد از آنچه مى‏گوید و یا به او گفته مى‏شود، حرام نموده است؛ و چنانچه تفحّص و بررسى کنى او را نمى‏یابى مگر آنکه یا فرزند فاحشه است و یا شیطان شریک (انعقاد) نطفه‏اش شده است.

شخصى اظهار داشت: اى رسول خدا! آیا در مردم هم مشارکت شیطان وجود دارد؟

حضرت فرمود: آیا سخن خداوند را (خطاب به شیطان): «با مردم در اموال و فرزندانشان مشارکت کن»، نخوانده‏اى. گفته شد: آیا در بین مردم کسى هست که نسبت به سخن خود و سخن دیگران بى باک و لاابالى باشد؟ فرمود: بلى، کسى که متعرّض (حیثیّت و آبروى) دیگران مى‏شود و در باره آنها چیزهایى را مى‏گوید که مى‏داند رهایش نمى‏کنند (و متقابلًا به او بر مى‏گردانند)، چنین کسى نسبت به سخن خود و سخن دیگران در باره‏اش، لاابالى و بى باک است.[1]

متن عربی حدیث:

عُثْمَانُ بْنُ عِیسَى، عَنْ عُمَیْرِ بْنِ أُذَیْنَةَ، عَنْ سُلَیْمِ بْنِ قَیْسٍ، قَالَ: سَمِعْتُ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ یَقُولُ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ: إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَ الْجَنَّةَ عَلَى کُلِّ فَحَّاشٍ بَذِی‏ءٍ، قَلِیلِ الْحَیَاءِ، لَا یُبَالِی مَا قَالَ، وَ مَا قِیلَ لَهُ، فَإِنَّکَ إِنْ فَتَّشْتَهُ لَمْ تَجِدْهُ إِلَّا لِغَیَّةٍ، أَوْ شِرْکِ شَیْطَانٍ، فَقَالَ رَجُلٌ: یَا رَسُولَ اللَّهِ! وَ فِی النَّاسِ شِرْکُ شَیْطَانٍ؟

فَقَالَ: أَمَا تَقْرَأُ قَوْلَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «وَ شَارِکْهُمْ فِى الْأَمْوَالِ وَ الْأَوْلَدِ»؟( الإسراء: 64) ، ثُمَّ قَرَأَ حَتَّى فَرَغَ مِنَ الْآیَةِ- فَقَالَ الرَّجُلُ: وَ فِی النَّاسِ مَنْ لَا یُبَالِی مَا قَالَ وَ مَا قِیلَ لَهُ؟

فَقَالَ: نَعَمْ، مَنْ تَعَرَّضَ للنَّاسِ، فَقَالَ فِیهِمْ وَ هُوَ یَعْلَمُ أَنَّهُمْ لَا یَتْرُکُونَهُ، فَذَلِکَ الَّذِی‏ لَا یُبَالِی مَا قَالَ وَ مَا قِیلَ لَهُ.

نکته ها:

1-     آنکه برایش فرق نمی کند که چه می گوید و یا چه درباره او می گویند، اهل بهشت نیست.

2-     این گونه افراد در پاکی نسبشان تأمل کنند احتمالا شیطان در نطفا او تدثیر گذاشته است.

3-     شیوه مشمارکت شیطان این است که هنگام انعقاد نطفه نام خدا بر زبان والدین جاری نشده و یا نطفه از لقمه حرام بوده ویا اینکه نطفه از ارتباط حرام بوده و یا اینکه مادر شخص به همسرش خیانت کرده است.

4- 

حضرت فاطمه (س):

ازدنیای شماسه چیز درنظر من دوست داشتنی است: خواندن کتاب خدا قرآن،نگاه به سیمای رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم،انفاق درراه خدا.

📚 وقائع الایّام، حدیث 295

💥نکته ها:

١. انس با قرآن عشق به خدا را زیاد می کند.

٢.انس با رسول خدا انسان را به انسان کامل شباهت داده و با او مى رساند.

٣. انفاق انس یک عرشى با فرشى را ایجاد مى کند.

٤. با تأسى به این رهنمود حضرت زهرا سلاام الله علیها، انسان حرکت صعودى و  نزولى خود را در  نظام هستى فراهم مى کند حرکتى که انسان را در مدار انبیاء و اولیاء قرار مى دهد.

حضرت عبدالعظیم علیه السلام می گوید:

محضر آقای خودم امام علی النقی الهادی علیه السلام رسیدم. همین که چشمش به من افتاد فرمود:

 خوش آمدی ای اباالقاسم! تو به راستی دوست ما هستی. عرض کردم: فرزند رسول خدا! می خواهم دین خود را بر شما عرضه کنم. چنانچه این اعتقاد من مورد پسند شماست در آن ثابت قدم باشم تا بمیرم. فرمود: بگو!

عرض کردم: من معتقدم که خدای تبارک و تعالی یگانه است و مانند او چیزی نیست و از حد ابطال و تشبیه بیرون است (خارج از حد نفی خدا و تشبیه او به موجودات است). جسم، صورت، عرض و جوهر نیست؛ بلکه او پدید آورنده جسمها و صورتگر صورتها و آفریننده همه عرض و جوهر است و آفریدگار و مالک هر چیز است و معتقدم به این که محمد صلی الله علیه و آله بنده و پیامبر او و خاتم انبیا است و بعد از او پیغمبر تا روز قیامت نیست و شریعت او پایان همه شریعت هاست و پس از شریعت او شریعتی نیست و معتقدم که امام، جانشین و پیشوای بعد از او امیر المؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام است و پس از او امام حسن علیه السلام و بعد از او امام حسین علیه السلام و بعد علی بن الحسین علیه السلام سپس محمد بن علی علیه السلام پس از آن جعفر بن محمد علیه السلام بعد از آن موسی بن جعفر علیه السلام و بعد علی بن موسی علیه السلام سپس محمد بن علی علیه السلام و بعد شما ای سرور من امام می باشید.

آن گاه حضرت فرمود: پس از من فرزندم حسن است. چگونه خواهد بود حال مردم نسبت به جانشینی او؟

عرض کردم: مگر چطور می شود سرورم؟!

فرمود: به خاطر اینکه جانشین فرزندم، دیده نخواهد شد و بردن نام مخصوص او (م ح م د) جایز نیست تا آن گاه که ظهور کند و زمین را پر از عدل و داد نماید پس از آنکه پر از ظلم و جور شده باشد. عرض کردم: به امامت ایشان هم اقرار می کنم و می گویم دوست آنها دوست خدا و دشمن آنها دشمن خداست نیز می گویم معراج حق است. سؤال در قبر حق است. بهشت و جهنم حق است. صراط حق است و میزان حق است. روز قیامت خواهد آمد و شکی در آن نیست و خداوند مردگان را زنده می کند اعتقاد دارم عملهای واجب بعد از ولایت و دوستی شما، نماز و زکات و روزه و حج و جهاد و امر به معروف و نهی از منکر است.

امام هادی علیه السلام فرمود:

 ای اباالقاسم (کنیه حضرت عبدالعظیم)! به خدا سوگند، ایناست همان دینی که خداوند برای بندگانش پسندیده و بر این اعتقاد پابرجا باش! خداوند تو را بر گفتار استوار و محکم در دنیا و آخرت ثابت قدم بدارد.🌺

از روشنی پرسیدم دعاکن امسال کربلا برم دلم تنگه در جواب گفت:

یا شب افغان شبی یا سحر آه سحری

می کند زین دو یکی در دل جانان اثری

 قالَ رسول الله صلی الله علیه وآله: 

إِذَا غَضِبَ اَللَّهُ عَلَى أُمَّةٍ وَ لَمْ یُنْزِلِ اَلْعَذَابَ عَلَیْهِمْ غَلَتْ أَسْعَارُهَا وَ قَصُرَتْ أَعْمَارُهَا وَ لَمْ تَرْبَحْ تُجَّارُهَا وَ لَمْ تَزْکُ ثِمَارُهَا وَ لَمْ تَغْزُرْ أَنْهَارُهَا وَ حُبِسَ عَنْهَا أَمْطَارُهَا وَ سُلِّطَ عَلَیْهَا أَشْرَارُهَا.  

ترجمه:

 هر گاه خداوند بر امّتى خشم کند ولى عذابى بر آنان فرو نفرستد،نرخهاشان گران شود و عمرهاشان کوتاه گردد،و بازرگانانشان سود نکنند و میوه هاشان مرغوب نشود و رودهاشان پر آب نباشد و بارانشان نبارد و اشرارشان بر آنان مسلّط شوند.  

                                                                                                                                                                                                         تحف العقول / ابن شعبه حرانی، حسن بن علی،ترجمۀ حسن زاده‏

استغفار کنیم عزیزان

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند: 

مَن أصبَحَ وأمسى والآخِرهُ أکبرُ هَمِّهِ جَعلَ اللّه ُ الغِنى فی قلبِهِ، وجَمَع لَه أمرَهُ،ولَم یَخرُج مِن الدُّنیا حتّى یَستکمِلَ رزقَهُ . ومَن أصبحَ وأمسَى والدُّنیا أکبرُ هَمِّهِ جَعَلَ اللّه ُ الفَقْرَ بینَ عینَیهِ، وشتَّتَ علَیهِ أمْرَه، ولَم یَنَلْ مِن الدُّنیا إلّا ما قُسِمَ لَهُ.

هر آن کس که در شب و روز، بزرگترین همّش آخرت باشد ، خداوند بى نیازى را در دل او جاى مى دهد و کارش را سامان مى بخشد و از دنیا نمى رود مگر وقتى که روزى اش را کامل دریافت کرده باشد. و هر آن کس که شب و روز، بزرگترین همّش دنیا باشد، خداوند فقر را در بین دو چشم او قرار مى دهد (همیشه چشمش گرسنه دنیا است) و کارش را پریشان مى سازد و از دنیا به چیزى بیش از قسمت خود نمى رسد.

📚بحار الأنوار: 77/151/104معاد

خلاصه اینکه:

همت بلند دار که مردان روزگار

از همت بلند به جایی رسیده اند

"با قهر کردن قهر کنیم تا دشمن شاد کن نشیم"

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

لا یَزالُ إبلیسُ فَرِحا ما اهتَجرَ المُسلِمانِ، فإذا التَقَیا اصطَکَّت رُکبَتاهُ وتَخَلّعَت أوصالُهُ ، ونادَى یا وَیلَهُ ، ما لَقِیَ مِن الثُّبُورِ ؟!

تـا زمانى کـه دو مـسلمان با یکدیگر قـهر باشند ، ابلیس خوشحال است و هرگاه با هم (آشتى و) دیدار کنند ، زانوهایش به هم خورد و بندهایش از هم بگسلد و فریاد زند: اى واى بر من ، هلاک شدم .

📚الکافی: 2 / 346 / 7 منتخب میزان الحکمه: 580

قال على علیه السلام:

«یا کُمَیْلُ! لا تَأْخُذْ الّا عَنّا، تَکُنْ مِنّا» ؛ 

«اى کمیل! اگر مى‌خواهى از ما باشى، تمام معارف دینت را از ما بگیر!» . 

📜شرح و تفسیر 

بعضى مسألۀ ولایت را خیلى آسان گرفته‌اند و کسانى که عاشقانه بر ائمّۀ اطهار علیهم السلام مى‌گریند و براى آن‌ها سینه مى‌زنند و عزادارى مى‌کنند و توسّلاتشان ترک نمى‌شود را اهل ولایت مى‌دانند؛ یعنى همین را کافى مى‌دانند. بلکه بعضى تصوّر مى‌کنند که ولایت با گناه و خلاف‌کارى هم جمع مى‌شود! 

البتّه «ولایت» مراحل مختلفى دارد که یک مرحلۀ آن همان توجّه و توسّل و شرکت در مراسم عزاى آن بزرگواران است؛ امّا بدون شک این کافى نیست و ولایت کامل و حقیقى آن است که تمام برنامه‌هاى زندگى خویش را طبق دستورات آن بزرگواران تنظیم کنیم و آن عزیزان را در تمام زندگى خویش حاضر بدانیم؛ و معارف اصیل اسلام را از آن‌ها بگیریم. سلمان فارسى از آن جا جزء اهل البیت شد ، که در تمام مراحل زندگى پا جاى پاى اهل البیت علیهم السلام نهاد و در هیچ مرحله‌اى جز به تبعیت از اهل البیت فکر نکرد. 

نقطۀ مقابل این تفکّر ولایى صحیح و ناب امور زیر است: 

١- این که انسان به خیالات و گمان‌ها و اوهام خویش پناه ببرد و با پوستۀ ظاهر فریب آن را بیاراید و راه خویش را با آن بپیماید! 

٢- این که تنها به عقل و خرد خویش متّکى نباشد، بلکه به قرآن و سنّت هم روى آورد؛ ولى شاگرد آن‌ها نباشد و به دنبال آن‌ها حرکت نکند، بلکه خود را استاد آن‌ها بداند! یعنى اوّل تصمیم بگیرد و سپس آیات قرآن و روایات معصومان را بر آن تطبیق کند. نظرات خویش را بر دین خدا تحمیل کند، تفسیرهاى نادرست از آیات قرآن ارائه کند و خلاصه دست به «تفسیر به رأى» و یا به اصطلاح «قرائت جدید» بزند. 

٣- این که از عقل و خرد خویش استفاده کند و در مقابل قرآن و سنّت نیز شاگردى نماید، ولى بدعت‌هایى از خود بگذارد و امورى خارج از دین را هم داخل دین کند و مخلوطى از دین و غیر دین را به عنوان دین و آیین خدا عمل نماید.

📚یکصد و ده سرمشق از سخنان حضرت علی (ع)، صفحه 90

🌷امیرالمومنین علی (ع): 

"جهاد دری ازدرهای بهشت که خداوند آنرا به روی بندگان خاص خود می گشاید".🌷

امام خامنه ای مد ظله العالی: 

"امروز عرصه فرهنگ عرصه جهاد است ."

اگر آه تو ازجنس نیاز است

 در باغ شهادت باز، باز است

هرانسانی یک ظرفیت بخصوصه دارد و این ظرفیت اگرباعلم و معرفت پرشود وسعت می یابد.

به فرموده حضرت مولا علیه السلام :

"لکل شئ وعاء الا وعاء العلم فأنه یتسع به".

هرچیزی ظرفی دارد جزظرف علم که ریخته شدن علم در آن ظرفیتش گسترش می یابد.

 لذاشخص ممکن است در یک روضه با کسب معرفت ظرفیتش افزون شود.