محمد علی فتحی

نکات مهم در صلح تحمیلی بر امام حسن علیه السلام:

1. صلح اتفاق افتاده بین امام معصوم علیه السلام و معاویه ای است که به ظاهر مسلمان است و دشمن داخلی محسوب می شود نه دشمن خارجی.
2. این صلح در حالتی پیش آمد که یاران امام حسن علیه السلام وی را تنها گذاشتند و معاویه با تطمیع و تهدید افراد امام حسن علیه السلام را از ایشان جدا کرد.
3. اگر جنگ بین امام حسن علیه السلام و معاویه ادامه می یافت نتیجه اش به خطر افتادن اهل البیت علیهم السلام ، شیعیان و مسلمانان بوده است.
4. ظرف زمانی این صلح در شرایط نبود یار برای دفاع از مسلمین و امت بوده است. لذا اگر یارانی رهبر امت اسلامی داشته باشد، سخن از صلح کردن بیتشر به یاوه گویی شباهت دارد تا تدبیر.
5. اگر مفاد عهدنامه امام حسن علیه السلام را دقت کنید می بینید که امام روی دو نکته اساسی یعنی حقن الدماء و صلاح امت تاکید دارد. در شرایط زمانه ما جان مسلمانان در خطر نیست و بحمد الله به لحاظ نظامی و نیروی انسانی ایران اسلامی قوی تر از گذشته است.
6. صلح با استکبار جهانی نتیجه مثبتی برای امت اسلامی ندارد. سابقه صلح های ملل اسلامی و غیر آنان ثابت کرد که آمریکایی ها هرگز بر عهد و پیمان نمی ایستند و زمینه سلطه جدید را فراهم می کنند.
7. کسانی که امام حسن علیه السلام را وادار به صلح کردند انسان هایی ترسو و بزدل و اهل دنیا بودند که ماندن در دنیا را بر کشته شدن در راه خدا که شهادت را نصیب انسان می کردند ترجیح دادند.
8.  قطع فتنه یکی دیگر از دلایلی بود که امام حسن علیه السلام بعد از صلح و در سخنرانی بعد از آن طرح کردند. فتنه پیش روی امام حسن علیه السلام در صورت قبول نکردن صلح این بود که کشتار وسیعی که کشته شدگان آن بهترین های امت بودند اتفاق می افتاد و همین چهره اسلام را برای تازه مسلمان ها زشت و خشن نشان می داد و اهل البیت علهم السلام متهم به دنیا خواهی می شدند.
9. امام هرگز بعد از صلح با معاویه سازش نکرد و لذا بعد از صلح سخنرانی خود را مبنی بر اینکه ولایت معاویه جائرانه بوده و حق خلافت از آن معصوم علیه السلام است طرح فرمودند تا به عموم مردم اعلام کنند که ولایت انسان فاجر بر انسان، از نوع ولایت جور و ستم است.
10. فتنه صلحی که بر امام حسن علیه السلام تحمیل شد، جهت امتحان امت بود و اینکه معاویه و یاران و همفکران او پلیدی خود را بیشتر نشان دهند و همین هم اتفاق افتاد و بعد از واقعه صلح معاویه نه تنها به پیمان خود وفا نکرد، بلکه حکومت اسلامی را به سلطنت اموی کشاند و کشتارها و فساد های وسیع و بدعت ها و تحریف را در امت اسلامی ایجاد کردند.
11. سخن گفتن از صلح توسط رئیس جمهور ایران اسلامی با اینکه رهبری این کشور به دست ولی فقیه است، دهن کجی به ولایت و تحقیر جایگاه ولایت فقیه است. رئیس جمهور باید بداند که صرفا یک نوکر برای ملت است و نه امیر بر آنان.
12. تمام کسانی که پشت صلح آفرینان در زمان امام حسن علیه السلام قایم شدند، روی خوش ندیدند و ذلیلانه زندگی کردند.این همان فتنه ای بود که امام حسن علیه السلام از آن خبر داده بود.
13. زمانه ما زمانه امام حسن نیست و دشمن ما دشمن خارجی است یاران ولی فقیه نه از جنس یاران خائن امام حسن  علیه السلام هستند. لذا سخن صلح در این شرایط نابخردانه است.

محمد علی فتحی

کرج، ایران کوچک

27/۰۷/99

متن عربی صلح نامه:

بِسْمِ اَللّٰهِ اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِیمِ 

هَذَا مَا صَالَحَ عَلَیْهِ اَلْحَسَنُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ - مُعَاوِیَةَ بْنَ أَبِی سُفْیَانَ صَالَحَهُ عَلَى أَنْ یُسَلِّمَ إِلَیْهِ وِلاَیَةَ أَمْرِ اَلْمُسْلِمِینَ عَلَى أَنْ یَعْمَلَ فِیهِمْ بِکِتَابِ اَللَّهِ وَ سُنَّةِ رَسُولِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سِیرَةِ اَلْخُلَفَاءِ اَلصَّالِحِینَ وَ لَیْسَ لِمُعَاوِیَةَ بْنِ أَبِی سُفْیَانَ أَنْ یَعْهَدَ إِلَى أَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ عَهْداً بَلْ یَکُونُ اَلْأَمْرُ مِنْ بَعْدِهِ شُورَى بَیْنَ اَلْمُسْلِمِینَ وَ عَلَى أَنَّ اَلنَّاسَ آمِنُونَ حَیْثُ کَانُوا مِنْ أَرْضِ اَللَّهِ فِی شَامِهِمْ وَ عِرَاقِهِمْ وَ حِجَازِهِمْ وَ یَمَنِهِمْ وَ عَلَى أَنَّ أَصْحَابَ عَلِیٍّ وَ شِیعَتَهُ آمِنُونَ عَلَى أَنْفُسِهِمْ وَ أَمْوَالِهِمْ وَ نِسَائِهِمْ وَ أَوْلاَدِهِمْ وَ عَلَى مُعَاوِیَةَ بْنِ أَبِی سُفْیَانَ بِذَلِکَ عَهْدُ اَللَّهِ وَ مِیثَاقُهُ وَ مَا أَخَذَ اَللَّهُ عَلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِهِ بِالْوَفَاءِ وَ بِمَا أَعْطَى اَللَّهُ مِنْ نَفْسِهِ وَ عَلَى أَنْ لاَ یَبْغِیَ لِلْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ وَ لاَ لِأَخِیهِ اَلْحُسَیْنِ وَ لاَ لِأَحَدٍ مِنْ أَهْلِ بَیْتِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ غَائِلَةً سِرّاً وَ لاَ جَهْراً وَ لاَ یُخِیفَ أَحَداً مِنْهُمْ فِی أُفُقٍ مِنَ اَلْآفَاقِ شَهِدَ عَلَیْهِ بِذَلِکَ وَ کَفىٰ بِاللّٰهِ شَهِیداً  فُلاَنٌ وَ فُلاَنٌ وَ اَلسَّلاَمُ.

وَ لَمَّا تَمَّ اَلصُّلْحُ وَ اِنْبَرَمَ اَلْأَمْرُ اِلْتَمَسَ مُعَاوِیَةُ مِنَ اَلْحَسَنِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ أَنْ یَتَکَلَّمَ بِمَجْمَعٍ مِنَ اَلنَّاسِ وَ یُعْلِمَهُمْ أَنَّهُ قَدْ بَایَعَ مُعَاوِیَةَ وَ سَلَّمَ اَلْأَمْرَ إِلَیْهِ فَأَجَابَهُ إِلَى ذَلِکَ فَخَطَبَ وَ قَدْ حَشَدَ اَلنَّاسُ خُطْبَةً حَمِدَ اَللَّهَ تَعَالَى وَ صَلَّى عَلَى نَبِیِّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فِیهَا وَ هِیَ مِنْ کَلاَمِهِ اَلْمَنْقُولِ عَنْهُ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ وَ قَالَ :

أَیُّهَا اَلنَّاسُ إِنَّ أَکْیَسَ اَلْکَیْسِ اَلتُّقَى وَ أَحْمَقَ اَلْحُمْقِ اَلْفُجُورُ وَ إِنَّکُمْ لَوْ طَلَبْتُمْ بَیْنَ جَابَلَقَ وَ جَابَرَسَ رَجُلاً جَدُّهُ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ مَا وَجَدْتُمُوهُ غَیْرِی وَ غَیْرَ أَخِی اَلْحُسَیْنِ وَ قَدْ عَلِمْتُمْ أَنَّ اَللَّهَ هَدَاکُمْ بِجَدِّی مُحَمَّدٍ فَأَنْقَذَکُمْ بِهِ مِنَ اَلضَّلاَلَةِ وَ رَفَعَکُمْ بِهِ مِنَ اَلْجَهَالَةِ وَ أَعَزَّکُمْ بَعْدَ اَلذِّلَّةِ وَ کَثَّرَکُمْ بَعْدَ اَلْقِلَّةِ وَ إِنَّ مُعَاوِیَةَ نَازَعَنِی حَقّاً هُوَ لِی دُونَهُ فَنَظَرْتُ لِصَلاَحِ اَلْأُمَّةِ وَ قَطْعِ اَلْفِتْنَةِ وَ قَدْ کُنْتُمْ بَایَعْتُمُونِی عَلَى أَنْ تُسَالِمُوا مَنْ سَالَمْتُ وَ تُحَارِبُوا مَنْ حَارَبْتُ فَرَأَیْتُ أَنْ أُسَالِمَ مُعَاوِیَةَ وَ أَضَعَ اَلْحَرْبَ بَیْنِی وَ بَیْنَهُ وَ قَدْ بَایَعْتُهُ وَ رَأَیْتُ أَنَّ حَقْنَ اَلدِّمَاءِ خَیْرٌ مِنْ سَفْکِهَا وَ لَمْ أُرِدْ بِذَلِکَ إِلاَّ صَلاَحَکُمْ وَ بَقَاءَکُمْ - وَ إِنْ أَدْرِی لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَکُمْ وَ مَتٰاعٌ إِلىٰ حِینٍ[1]  .