محمد علی فتحی

کتاب #ماه_اسلام شرح دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان نوشته حجت الاسلام و المسلمین محمد علی فتحی از چاپ خارج شد. 
جهت تهیه کتاب با شماره ۰۹۱۹۹۰۵۰۴۷۵ تماس بگیرید. 

دانلود عکس با کیفیت بالا

✅ #شرح دعای پنجم #صحیفه_سجادیه، فراز: و اجنبنا عن الالحاد فی عظمتک

بیان: حجت الاسلام و المسلمین فتحی

لینک igt جهت دیدن و شنیدن جلسه:👇

https://www.instagram.com/tv/CJbbNBvBvsr/?igshid=1a5b9grxfqezn

الهی! از همه نگاه هایت در همه لحظه ها متشکرم.

#الهی
#مناجات
#نگاه
#خدا

رسول خدا صلی الله علیه و آله: 

إنّ حُقوقَ اللّه ِ جَلَّ ثَناؤُه أعْظَمُ مِن أنْ یَقومَ بِها العِبادُ، وإنّ نِعَمَ اللّه ِ أکْثَرُ مِن أنْ یُحْصیَها العِبادُ، ولکنْ أمْسُوا وأصْبِحوا تائِبینَ. 

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:

حقوق خداوند جلّ ثناؤه بزرگتراز آن است که بندگان بتوانند آنها را به جاى آورند و نعمتهاى خدا بیشتر از آن است که بندگان شماره کنند، اما شب و روز توبه کنید.

📚 مکارم الأخلاق: ۲/۳۶۵/۲۶۶۱.

👆  پس نباید مغررور شویم و باید که خود را متهم به قصور در #عبودیت بکنیم و دل را از غصه گناه مهموم و مغموم کرده و بگوییم:

#اتوب_الی_الله ....

امیرالمؤمنین علی علیه السلام: 

▫️اللّهُمَّ وأسأَلُکَ... نَشاطا لِذِکرکَ مَا استَعمَرتَنی فی أرضِکَ، فَإِذا کانَ ما لابُدَّ مِنهُ المَوتُ فَاجعَل میتَتی قَتلاً فی سَبیلِکَ بِیَدِ شَرِّ خَلقِکَ، وَاجعَل مَصیری فِی الأَحیاءِ المَرزوقینَ عِندَکَ فی دارِالحَیَوانِ. 

امام على علیه السلام از دعاى ایشان در روز صفّین:

▫️ بارخدایا! از تو درخواست مى کنم... تا وقتى مرا در زمینت سکونت [و عمر] مى دهى، همواره به یاد خودت کوشا[یم] بدارى. و هر گاه مرگ که از آن گریزى نیست مرا فرا مى رسد، مردنم را کشته شدن در راه خودت به دست بدترینْ آفریده ات قرار بده، و در آن سراى زندگى[ِ حقیقى]، مرا در میان زندگانى که نزد تو روزى مى خورند، جاى ده. 

📚مهج الدعوات: ص ۱۳۱ عن سعد بن عبد اللّه، بحار الأنوار: ج ۹۴ ص ۲۳۹ ح ۹.

عنِ ابْنِ أَبِی یَعْفُورٍ، قَالَ : سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ وَ هُوَ رَافِعٌ یَدَهُ إِلَى السَّمَاءِ:

▪️ "رَبِّ لَا تَکِلْنِی إِلَى نَفْسِی طَرْفَةَ عَیْنٍ أَبَداً- لَا أَقَلَّ مِنْ ذَلِکَ وَ لَا أَکْثَرَ-" 

قَالَ: فَمَا کَانَ بِأَسْرَعَ مِنْ أَنْ تَحَدَّرَ الدُّمُوعُ مِنْ جَوَانِبِ لِحْیَتِهِ- ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَیَّ فَقَالَ:

 یَا ابْنَ أَبِی یَعْفُورٍ! إِنَّ یُونُسَ بْنَ مَتَّى- وَکَلَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى نَفْسِهِ أَقَلَّ مِنْ طَرْفَةِ عَیْنٍ- فَأَحْدَثَ ذَلِکَ الذَّنْبَ- .

قُلْتُ: فَبَلَغَ بِهِ کُفْراً أَصْلَحَکَ اللَّهُ ؟

قَالَ: لَا- وَ لَکِنَّ الْمَوْتَ عَلَى تِلْکَ الْحَالِ هَلَاکٌ .
 
ابن ابى یعفور می گوید:

 حضرت صادق علیه السّلام دستهاى خود را بدعا برداشت و شنیدم که  می گوید:

▪️"خدایا مرا یک چشم بهم زدن، بخود وامگذار نه کمتر و نه بیشتر"

در این موقع اشک از رخسار امام جارى شد ، وبه من فرمود:  

ابن ابى یعفور خداوند « یونس پیامبر» را کمتر از یک چشم بهم زدن به خود واگذاشت و مرتکب آن نافرمانی شد.

 عرض کردم: آقا به حد کفر رسید؟! 

فرمود: نه، ولى مردن در آن حال، هلاکت است.

 📚بحار الأنوار ج47، ص: 47
 

امام خمینی در کتاب تقریرات فلسفه به مناسبتی درباره روش تبلیغی و تعلیمی امام سجاد(ع) و مقایسه آن با روش تعلیمی و تبلیغی  امام صادق(ع) می‌فرماید:

 «حضرت زین‌العابدین علیه السلام با آن عملش بشر را تعلیم داده و مى‏دهد و چقدر این ادعیه که شاید از مختصات شیعه باشد، براى بشر مفید است؛ ... اگر چه آنها همان دعا را که مى‏خواندند و با خدا مناجات مى‏کردند، در حقیقت با خداى خودشان مناجات داشتند، ولى اگر ما خوب بنگریم، براى ما پند است.

مى‏توان گفت: حضرت زین‌العابدین علیه السلام کمتر از حضرت صادق علیه السلام ترویج دین ننموده است و عصر آن حضرت علیه السلام گرچه طورى بوده که ممکن نبود حضرتش کسى را دعوت به دین نماید و حتى از حضرتش یک نفر مسأله سؤال نمى‏کرد، اما در همان حال که در خانه خود نشسته، نیمه‏ شبها با خدا مناجات مى‏کرده و این مناجات که به دست مردم مى‏رسید، مورد انتفاع قرار مى‏گرفت.

در معارف، بهترین و مؤثرترین آثار حضرات، همان ادعیه‏ شان است؛ چون وقتى که حضرات جواب سؤال مردم را مى‏ دادند ناچار بودند که طبق متفاهم عرفى و افق عقل مردم تکلم نمایند؛ زیرا آنچه از معارف که به حضرت صادق علیه السلام رسیده است، با چندین درجه تنزل هم، حضرت نمى‏تواند آن را به مردم عادى منتقل کند، ولى چون توجه ادعیه به خداست آنچه که حق مطلب است ادا فرموده‏اند و آداب ذلّ عبودیت و عزّ ربوبیت را مراعات فرموده‏ اند، و مى‏ توان گفت:

ادعیه، همان قرآن صاعد است و قرآن، قرآن نازل است که روى قرآن و خطابش به مردم بوده و تنزل کرده، ولى روى ادعیه الى اللَّه مى‏باشد، و در نتیجه انبیا و ائمه علیهم السلام فعلًا هم داعى به حق هستند، چنانکه در زمان خودشان هم داعى به حق بودند.[1]»