قال رسول‌الله صلی‌الله علیه و آله و سلم:
یا اباذر!
لیکن لک فى کل شى ء نیة حتى فى النوم و الاکل[1].
ترجمه:
اى ابوذر!
باید تو را در هر کارى نیت و قصدى باشد، حتى در خواب و خوراک.
نکته:
۱- با قصد نیت تمام‌کارها، عملاً اعمالمان را تحت تدبیر باری‌تعالی قرار می‌دهیم.
۲- با این کار ذکر عملی را انجام داده‌ایم.
۳- چون اعمالمان نشان خدایی پیدا می‌کند محفوظ می‌ماند و از آفت‌هایی چون ریا و کبر حفظ می‌شود.
قال الامام علی علیه السّلام:
مَنْ عَمَّرَ قَلبَهُ بِدَاوم الذِّکرِ حَسُنَتْ اَفْعالُهُ فی السّرِّ و الجَهرِ.[1]
امام علی - علیه السّلام - فرمودند:
کسی که دل خویش را با دائم الذکر بودن آباد گرداند، خداوند افعال او را در نهان و آشکار، نیکو می‌گرداند.
نکته:
۱ . یا یاد خدا انسان از گناه دور می شود و این دروی از معصیت، کردار را از آفت و آلودگی حفظ می کند.
۲. ذکر خدا انسان را بر انجام نیکی ها بر می انگیزاند و دلیل آن این است که ذاکر هنگام ذکر چاره ای جز تحلی و آراستگی به صفات الله ندارد و الا ذکر او باطل خواهد بود.
پیامبراکرم صلی الله علیه و آله:
إذا سَمَّى العَبدُ عَلى طَعامِهِ لَم یَنَلِ الشَّیطانُ مِنهُ ، وإذا لَم یُسَمِّهِ نالَ مِنهُ.[1]
«هر گاه بنده براى غذایش «بسم اللّه » بگوید ، شیطان به آن دست نمى زند و هر گاه «بسم اللّه » نگوید ، شیطان در آن سهیم مى شود .»
نکته:
یکی از اساتید ما مرحوم حجت الاسلام و المسلمین شریعت -طاب ثراه- هر وقت بر سر سفره می آمد می پرسید:
بسم الله ات رو گفتی؟
امام صادق علیه السلام:
مَن أرادَ التّجارةَ فلْیَتَفقَّهْ فی دِینِهِ لِیَعلمَ بذلکَ ما یَحِلُّ لَهُ مِمّا یَحْرُمُ علَیهِ، ومَن لَم یَتَفقّهْ فی دِینِهِ ثُمّ اتّجَرَ تَورَّطَ الشُّبُهاتِ[1]؛
ترجمه:
هر کس بخواهد تجارت کند باید احکام دین خود را بیاموزد تا حلال را از حرام بازشناسند. کسى که احکام دین خود را نیاموزد و تجارت کند در کام شبهات فرو غلتد.
بنگر حشر و نشرت با که و با چه است.
آنکه در دنیایش با دیو و دد و کلب و خوک و چهارپایان باشد، انتظار نداشته باشد به روز جزا با اولیاء الله محشور گردد!؟
برادر! حشر و نشرت را خودت بپا می کنی.
بنگر با خودت چه کرده ای!
ولی الله، کتاب الله، وجه الله، حمکت الله، شایسته ترین محشورات انسان بما هو انسان در دنیاست.
به فرموده رسول اکرم صلى الله علیه و آله توجه کن:
«المرء على دین خلیله و قرینه[1]».
«انسان بر دین دوست و همنشین خود است».
الهی ! حشر ما در دو دنیا با خوبان درگاهت کن.
امام علی علیه السلام :
رَأسُ الفَضائلِ العِلمُ ، غایَةُ الفَضائلِ العِلمُ .
«رأس فضیلتها، دانش است؛ نقطه پایان فضیلتها دانش است [1]».
نکته:
1-آنکه گوهر وجودخویش را به فضیلت علم نیاراید، به نجاست مردار جهل آلوده خواهد شد.
2-دشمنی با اهل علم و طرفداری از اهل جهل نشانه مرگ عقل و دل است.
سؤال:
کدام تعصب بد است؟
جواب:
از امام على بن الحسین علیه السلام درباره" تعصب" سؤال کردند فرمود:
العصبیة التی یاثم علیها صاحبها ان یرى الرجل شرار قومه خیرا من خیار قوم آخرین، و لیس من العصبیة ان یحب الرجل قومه، و لکن من العصبیة ان یعین قومه على الظلم.
" تعصبى که انسان به خاطر آن گناهکار می شود این است که اشرار قومش را بهتر از نیکان قوم دیگر بداند، اما اینکه انسان قوم و قبیله خویش را دوست دارد عصبیت نیست، عصبیت آن است که انسان قوم و قبیله خود را در ستمگرى یارى دهد"[1]
امام على علیه السلام :
بِئسَ السَّعیُ التَّفرِقَةُ بینَ الألِیفَینِ [1].
«بدترین تلاش، جدایى انداختن میان دو یار همدم است.»
هشدار به:
- برخی والدین
- برخی برادران و خواهران
- برخی دوستان
- برخی همکاران
- برخی همسایه ها
- برخی.....
مراقب باشیم از این برخی ها نباشیم!
امام صادق علیه السّلام فرمود:
رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله روزى هفتاد بار به درگاه خدا توبه مى‌کرد. راوى گوید: گفتم: آیا آن حضرت مى‌گفت:
«استغفر اللَّه و أتوب الیه»؟
فرمود: نه، بلکه مى‌گفت:
«أتوب الى اللَّه».
گفتم: رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله توبه مى‌کرد و هیچ گاه برنمى‌گشت ولى ما توبه مى‌کنیم و باز به گناه برمى‌گردیم!
امام علیه السّلام فرمود:
باید از خدا کمک خواست.[1]
فی کتاب عوالى اللآلى : فِی الحَدیثِ :
أنَّهُ صلى الله علیه و آله شَکا إلَیهِ رَجُلٌ قِلَّةَ الرِّزقِ ، فَقالَ علیه السلام :
أدِمِ الطَّهارَةَ یَدُم عَلَیکَ الرِّزقُ .
فَفَعَلَ الرَّجُلُ ذلِکَ فَوُسِّعَ عَلَیهِ الرِّزقُ .[1]
ترجمه:
در حدیث است که مردى نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله از اندکىِ روزى شکوه آورد . فرمود:
همواره با طهارت باش تا روزى ات پیوسته باشد.
آن مرد چنین کرد و روزى اش گشایش یافت .
مصادیق طهارت دائمی:
۱. وضو دائمی داشتن.
۳. داشتن افکار و عقاید خوب
۲. ترک گناهان
نکته:
۱.این روایت بیشتر درباره دائم الوضو بودن است.
۲. امام رحمة الله علیه به نقل از استادشان مرحوم شاه آبادی وضو را مثل پوشیدن لباس رزم در برابر دشمن می دانستند و تاکید می کردند مؤمن همیشه وضو داشته باشد تا در برابر آسیب های شیطان کمتر آسیب ببیند.
خادم اسلام و مسلمین محمد علی فتحی
